15 augustus, Queen Elizabethpark
Om 6 uur worden we bij de kamer opgehaald door een ranger. We mogen niet alleen naar het restaurant lopen vanwege de kans op nijlpaarden en olifanten. Nu zien we niets, maar vannacht hebben we nijlpaarden horen grazen.
We vertrekken met een busje met open dak. Het is bewolkt en regen dreigt. Het landschap is mooi. Het staat vol kandelaarbomen (Euphorbia Candelabrum). Ik herken ze als een grote versie van onze kamerplanten.
Het begint te regenen. Het dak gaat naar beneden. We passeren een grote groep buffels. We horen de theorie, regen is goed om leeuwen te zien. Ze houden niet van nat gras, dus ze gaan op de weg staan. Maar voorlopig regent het en schuilen ze. De wegen worden onbegaanbaar van alle regen. Onze chauffeur houdt het busje gelukkig rijdend, al is het diverse keren spannend of hij ons uit de modder kan krijgen.
We zien een grote groep olifanten. Ze nemen een modderbad terwijl we kijken. Ze liggen er op hun gemak bij. Een paar lijken op de uitkijk te staan. Maar eigenlijk zijn we op zoek naar leeuwen, of misschien een luipaard. In de verte staan wat busjes. Wellicht is daar wat te zien. Maar het hele stel blijkt vast te zitten in de modder.
Wat verderop is het wel raak. Een mannetjesleeuw. Ons ongeduld voor een mooie foto moeten we even bedwingen. Er staat een dikke auto in ons beeld. Deze mensen hebben extra betaald en mogen van de paden af. Ze rijden de leeuw zowat over zijn tenen. Als ze weg zijn kan de rest van de wereld op het gemak kijken. Als toetje zit wat verderop nog een koppel leeuwen.
Het hele park beslaat bijna 2000 km2. We gaan door naar de andere ingang van het park. Het is akelig ver rijden. Het valt op dat hier vooral acacia groeit en een lokale vijgensoort en geen kandelaarbomen. We lunchen naast de auto onder toeziend oog van een groep buffels.
Deze hoek van het park, bij Ishasha, is beroemd om zijn boomklimmende leeuwen. Het is een uithoek van Oeganda. Onze telefoon denkt dat we de grens al over zijn naar Congo. Voor de ranger betekent dit dat hij geen hulplijnen heeft om de leeuwen te lokaliseren. We rijden willekeurig door het park en speuren alle bomen af. Het is ondertussen zo warm dat leeuwen waarschijnlijk beschutting zoeken in een boom. We passeren een groepje Topi antilopen met jong, ook uniek voor deze lokatie.
En dan werkt het alternatieve spoorzoeken, we zien wat busjes bij een boom. En inderdaad, er liggen twee leeuwen in de boom. Ze slapen met volle overgave. Af en toe gaan ze even verliggen. Er wordt een plasje gedaan, maar er wordt vooral geslapen. Wat mij betreft hadden dit ook boomslapende leeuwen kunnen zijn.
