Passau – Offenberg
Het hotel is fijn, we hadden best twee nachten willen blijven, maar het is volgeboekt. Als we onze fiets uit de stalling halen zien we waarom. De stalling is afgeladen met huurfietsen. Blijkbaar is het weekend hét moment om te vertrekken op de Donauradweg.
We hebben gisteravond gezien hoe mooi het centrum van Passau is. Nu gaan we bij daglicht in de herhaling. Tot onze vetbazing is het mudjevol met groepen toeristen. Blijkbaar is Passau nog veel interessanter dan we dachten. Als we langs de kade fietsen snappen we het, er liggen twee grote cruiseschepen.
Het is gepruts om de stad uit te komen. Het fietspad is vol wandelaars die lekker in de weg lopen en we doen kruipdoor-sluipdoor met de grote weg. Bij de krachtcentrale kruist de route de Donau. Alleen is de weg hier afgesloten. Een omleiding is zoeken. Maar goed, na 12 kilometer zitten we eindelijk op een mooi fietspad. Nu voel ik ook waarom het zo’n gepruts was, het lijf wil niet vandaag. Gelukkig kondigt een bakker zijn bestaan aan. Maar als we aan komen is het inmiddels bijna sluitingstijd. Taart kunnen we krijgen, maar het koffieapparaat is al schoongemaakt. Het restaurant op de hoek biedt de oplossing. Zij hebben koffie en we kunnen bij hen de taart van de bakker opeten.
Ook na de taart blijft het fietsen wat taai vandaag. We hebben nog wat omleidingen vanwege dijkversterkingen. We betrappen ons zelf op hetzelfde gedrag als wat ik vanuit mijn werk lastig vind: als de omleiding niet heel duidelijk is prutsen we langs en over de bouwplaats. Nu heeft op deze zaterdag gelukkig niemand last van ons.
En altijd blijven we met de blik van het vak kijken. De dijkversterking is hier simpel met een damwand uitgevoerd. We twijfelen of dit in Nederland een landschappelijke inpassing gevonden zou worden.
De camping ligt op een bult. We zetten ons tentje aan de rand van het veld, net naast de koeien. Het veldje vult zich met fietsers, altijd leuk voor een praatje. Met een koud biertje, een avondzonnetje en een bordje pasta hebben we een prima avond.