Toegift

Wat gaan we doen op deze laatste vakantiedag? We lopen een rondje over de markt. We zuigen alle beelden nog een keer op: de kraampjes met gedroogde vis, de verse vis, alle soorten fruit, de geslachte kippen, thanaka, het is zoveel. De geuren die erbij horen. En dan, als altijd, de doorsteek naar een gouden stupa. We kijken er al lang niet meer van op. We gaan even zitten voor koffie, bij een stalletje op de markt. De krukjes zijn lager dan die van groep 1 van de basisschool. We zitten op ons gemak, pakken er digitaal een Volkskrantje bij. Een contrast met de wereld om ons heen. We wandelen door, de stroom mensen blijft verbazen. Alles loopt door elkaar, een vrouw met een schaal watermeloen op haar hoofd, een monnik in oranje met een mobieltje, een fietstaxi, een pickup vol bananen, stromen voetgangers. Het verkeer stagneert, een handkar wordt uitgeladen. Mensen kijken of ze er tussendoor kunnen, geen getoeter, een beeld van een olifant torent er bovenuit, het gaat relaxt.

We pakken nog één keer de fiets. We gaan lunchen aan de Irriwaddy. Het water staat al heel wat lager dan toen we hier vier weken geleden waren. De rommel op de kant zien we niet meer, we genieten van het rommelige beeld van bootjes, huisjes en natuurlijk de was die overal te drogen ligt. Dan fietsen we de stad in op weg naar een massage. We worden nog een laatste keer verrast door een bijzondere boeddha, een skinny boeddha met lange wimpers, een beetje manga en een beetje kubisme, Myanmar blijft fantastisch.