Geuldal

16 juli Maastricht – Herkenrath

Vannacht knapte een van de banen van Carrys matje. Dat gaf ‘m een slechte nacht. We gaan daarom vanochtend eerst naar Bever voor wat nieuws. Dit betekent dat we een trage zondagochtend hebben want Bever gaat pas om 12 uur open. Met volgepakte fietsen stoppen we voor koffie en vlaai op de Markt. Nu pas kunnen we zien hoe mooi het plein is, gisteravond stond alles vol bussen van André Rieu gangers.

Tegen enen rijden we de Maas over. Meteen buiten Maastricht begint de weg te glooien. Racefietsers komen ons in vliegende vaart tegemoet. Wij rijden op het gemak omhoog. De aanmoedingingen voor Pogacar op de weg zijn vervaagd. Boven staat een bord van de AmstelGold Race. Dit was dus de Bemelerberg met een trotse hoogte van 115 meter. We rijden op het plateau van Margraten. Van hieraf glooit de weg. De uitzichten zijn prachtig, uitgestrekte korenvelden en meidoornhagen langs de weg. We klimmen wat verder, langs Ijzeren en Scheulden. Dan rijden we in een lange afdaling naar Gulpen.

Het landschap blijft golvend en we komen in het Geuldal. We missen bijna de grenspaal van de overgang naar België. Vanaf hier zijn de borden Franstalig. We eten een broodje op een bankje. Een vrouw vraagt de weg. Ze spreekt het dialect van de voerstreek, iets dat ligt tussen Duits, Vlaams en Frans. We begrijpen haar net, maar hebben geen idee van de route die ze zoekt.

We passeren het dorp Moresnet. Ooit was dit een neutrale staatje van een paar honderd ha. Begin negentiende eeuw konden de Pruisen en de Nederlanden het niet eens worden over het eigendom van een grote zinkmijn. Toen hebben ze het praktisch opgelost en er een vrijstaatje van gemaakt dat het een eeuw of wat heeft volgehouden.

We overnachten op een mooie natuurcamping. Hier is de voertaal Duits. Onze Nederlandse buurman fietst naar Venetië. En als we uit eten willen heeft Google drie suggesties in de buurt. Maar de eigenaars van het eerste restaurant zijn net met pensioen, die van het tweede zijn met vakantie. Dus rest ons niets anders dan het frietkot.

2 gedachten over “Geuldal”

  1. Om naar uit te kijken! Beetje van Rossem- achtige losheid met feitjes ( uit het hoofd) , mild plagerig naar zeer uitnodigend . Mooie reis!

Geef een reactie