De stadscamping van Verona heeft een speciaal veldje voor fietsers, mooi ommuurd met een dak van druiven. Normaliter zeg je, dat is lekker uit de wind, nu is het benauwd. Er passen precies 8 tentjes en met wat gepuzzel ook de bijbehorende fietsen. We hebben allemaal een vergelijkbaar ritme, rond 7 uur wordt alles opgerold en ingepakt. Als we ons matje oprollen voelen we de warmte van de gravel onder het grondzeil.
Het uitzicht vanaf de camping is fantastisch, zeker zo in het ochtendlicht. Het lijkt of we alle torens van de stad kunnen zien. We fietsen de stad uit door de oude stadsmuur. Als we verder fietsen zien we weer hoe mooi Italië kan zijn, de steile straatjes, de kleuren, de gebouwen. Ook verder van de stad blijft het mooi, uitgestrekte velden met op elke heuveltop een slanke, buitenmaatse toren. We passeren wijngaarden met Soavedruiven. Het stadje Soave zien we van verre. Het is volledig ommuurd, maar met de fiets kun je er prima doorheen.
Vannacht is het amper afgekoeld en vandaag is het warm. We rijden een helling op. Boven geeft een thermometer 38 graden aan. Zeker bij het klimmen, als de snelheid laag is, is het goed te voelen. Gelukkig hebben we vandaag maar twee echte klimmetjes. Dacht ik. Maar dat was vóór we bedachten dat niet naar de camping gaan maar naar een agriturismo met airco. De laatste twee kilometer omhoog vallen zwaar.
