22 augustus Elst – Zwolle
Voor we vertrekken lopen we nog even naar buiten. Het is meteen duidelijk, het is tijd voor lange mouwen en een extra hemd. We rijden over de F325 naar Arnhem. Ook hier heeft het fietspad een naam als van een autoweg, alles om de fietsmobiliteit te stimuleren. Het fietst prima en we rijden soepel de Rijn over en Arnhem door.
We willen door Park de Hoge Veluwe. We hebben de jaarkaart thuis liggen. Per mail is ons mee gedeeld dat er een uitzondering gemaakt wordt en dat we zonder jaarkaart mogen doorfietsen. De jongen bij de entree boeit het niet. Hij vindt dat we een mooi verhaal hebben en laat ons binnen.
Ook vandaag staat er weer een stuk in de krant over wolven op de Veluwe. Ik zeg dat ik wel een rood kapje op doe als we een wolf tegen komen. Carry maakt me erop attent dat dat al lang niet mijn meest logische rol is in het sprookje.
Ook de Veluwe heeft nog wat steile stukjes, zelfs tot 11%. We merken dat het met onze conditie na deze vakantie niet veel meer uitmaakt.
Er staan wat mensen midden op het fietspad. We stoppen. Ze wijzen ons op een groep everzwijnen in het bos. Wat gaaf om te zien. Het geeft wel een associatie met Asterix, zo’n kampvuur met everzwijn eten aan het eind van het avontuur.
Want dit is echt het eind vandaag. We rijden de rode IJsselbrug over. Na vijf weken en ruim 2300 kilometer met zo’n 18.000 hoogtemeters zijn we thuis. Het was eindeloos gaaf om dit weer samen te doen, lekker fietsen in onze eigen bubbel door Europa.
