Slowly

Cochin, 1 februari

Na een dag in bed met een Hollandse griep gaat het vandaag gelukkig beter, dus gaan we weer samen op stap. We halen een simkaart. Dat gaat ongelooflijk soepel, binnen 10 minuten staan we buiten met 1,5GB per dag.

We wandelen richting rivier, heerlijk in de schaduw van grote, oude bomen. De stoep is een avontuur van hekjes en losliggende stenen. Op straat rijden vooral tuktuks en brommers en af en toe wat auto’s. 

Er wordt gevist. De hoge netten worden naar beneden gelaten. Een kluit dikke stenen vormt het contragewicht. Per keer is de vangst karig. Maar ze blijven herhalen. Langs het pad staat een kraam waar de vis verkocht wordt.

Dit is een toeristisch stukje stad met veel koloniale huizen. We drinken wat bij het VOCgate café. Kleine herinnering aan de Nederlanders die hier ooit 100 jaar gezeten hebben. Er schijnt zelfs nog een Dutch cementary te zijn, maar zo ver gaat mijn energie nog niet. 

Na een middagdutje gaan we naar Nalavharitham, een Kathakali dansvoorstelling ofwel een klassieke dansvorm uit Kerala. Ook bij het schminken kunnen we kijken. Het is bijzonder te zien hoe een logge man transformeert in een elegante prinses, met verbazingwekkend subtiele bewegingen. We hebben een papier met uitleg van het verhaal gekregen, maar eerlijk gezegd vragen we ons af of dit is wat we zien. Het neemt niet weg dat het intrigerend mooi is.