Sankt Andrä am Zickzee – Bratislava
Vannacht is het flink gaan waaien. We werden zo wat uit onze tent geblazen. Nu is het niet meer zo heet, maar hebben we wel flink wind tegen. We rijden het terrein af en zwaaien naar Heino en Manuela. Met hen hebben we gisteravond een fles Roemeense schnaps gedeeld.
De afgelopen dagen vonden we dat er veel te veel mais stond. Vandaag staat er vooral sorghum, terwijl we wel wat van die metershoge mais kunnen gebruiken om de wind te breken. We ploeteren achter elkaar aan. We verbazen ons dat in deze droogte overal de velden besproeid worden terwijl de natuur volledig uitgedroogd is. In Frauenkirche stappen we nog even de kerk binnen. We krijgen een mooie portie gouden barok.
We passeren een Oostenrijkse douanepost. Net voor we Hongarije in rijden draaien we af. We rijden op de grens. Langs deze weg staan weer paaltjes met aanduiding 1922. Wat verderop staat een monument om het einde van het IJzeren Gordijn tussen Oostenrijk en Hongarije te memoreren. In 1989 was dit een van de eerste plekken waar Hongaarse vluchtelingen door het Ijzeren gordijn konden. Luguberder is het monument bij de grens van Slowakije. Hier probeerde een jongen illegaal de grens te passeren maar hij werd gegrepen door de honden van de grenswacht.
Over de Donau fietsen we Bratislava binnen. De eerste indruk is van een prettig rommelige stad met mooie oude straatjes. We gaan het zien.
