Twee dozen uit de muur. Bijzondere bagage. Na de rolstoel, de kinderwagen en een maxicosi zijn daar onze fietsen. We hebben 133 minuten gevlogen en nu gaat het feest beginnen. Maar eerst de voorbereidende schermutselingen, voorwielen op zijn plaats, sturen recht, trappers aan de fiets en banden oppompen. In een hal zonder airco aan de slag met een klein pompje en het zweet knalt er uit. Maar met een tevreden grijns. We zijn er. Geen last gehad van alle storingen op Schiphol. Er waren veel en lange rijen. Het was vast een van de drukste dagen van het jaar, en anders wel de warmste. Met het inpakken van onze fietsen waren wij het pauzenummer, als in de Efteling bij het bordje ‘vanaf hier nog 3 kwartier’. Ter vermaak van de wachtenden. 
In de volgende rij verbaasden we ons om die drie gasten voor ons, die dachten zes pakjes appelsientje mee te kunnen nemen in hun handbagage. Ze vonden het heel normaal de hele rij even stil te leggen om ze eerst leeg te drinken.
Het vliegtuig was vol en druk en had de sfeer van een schoolreisje voor gevorderden. Het geluid werd bepaald door groepen jongeren op weg naar Lloret de Mar, met hun eerste biertje van de dag. Maar goed, we zijn er, de fietsen zijn goed overgekomen en de bagage is compleet.
De eerste vijftien kilometer hebben we gehad. Fietspaden, autowegen, stadsdrukte. Palmbomen langs de weg. Een zeebriesje. De app zegt dat het minder warm is dan Nederland, maar onze shirts zijn drijfnat als we bij het hotel komen. De fietsen mogen in het bagagehok, en wij hebben een kamer met airco. 
Veel plezier! 😀
Gaat helemaal lukken.