21 augustus Hoima – Masindi
Vandaag vertrekken we op heerlijk schone fietsen. Na de modder van gisteren heeft Carry de fietsen mee onder de douche genomen. De route is simpel, we volgen de grote weg, zevenenveertig kilometer lang. Het is bewolkt.
Het begint te regenen. Dikke druppels. Gelukkig zet het niet door. Overal is het groen. De bermen staan vol bloeiend onkruid. De akkers staan vol jonge planten. Tot aan de rand van de erven is alles ingeplant met bonen en yams.
Op veel plekken zijn de huizen dicht en zien we mensen met de hak aan het werk. We passeren wat hutten met rieten daken. Dat valt op, meestal liggen er golfplaten op het dak.
Langs de weg hangen aankondigingen van evangelisten met het motto ‘faith, love, miracles’ en ‘Uganda shall be saved’. Het landschap hier is wat grootschaliger. We passeren grote velden suikerriet.
Langs de weg liggen bladeren en stengels. Regelmatig zien we trekkers op de weg. Er passeren vrachtwagens vol suikerriet. De plotjes bij de huizen zijn kleiner hier. Het lijkt de ruimte die overschiet van het suikerriet.
In Masindi staat een weegbrug voor de suikerrietvrachtwagens. Borden geven de route naar de Kinyara suikerfabriek, de tweede grootste van het land. De volgeladen vrachtwagens denderen door de stad. We zien ze langs komen terwijl we tandpasta, gewoon Sensodyne, kopen bij een apotheek.
