Carry is boodschappen doen bij de Aldi en ik sta te wachten met de fietsen. Er komt een dame aan. Ze blijkt de baas van deze vestiging. Ze begint tegen me aan te praten over hoe mooi onze fietsen zijn en we staan even te teuten. Ze sluit het gesprek af met nog ‘une bonne ballade’. Ik had deze al eens eerder gehoord. Google vertaalt het niet, maar voor mijn gevoel is het een trektocht. Tegelijk is het ook een ballade, een muzikaal verhaal. Die combinatie raakt me want het geeft ook weer hoe we met alles wat er gebeurt ons eigen verhaal schrijven.
Vandaag raakt het gesprek met de mensen van een sponsortocht. Ze rijden met 7 man van Parijs naar Velserbroek om geld op te halen voor een stichting die aandacht vraagt voor risico’s van xtc. Aanleiding is het overlijden drie jaar geleden van de dochter van een van hen na gebruik van xtc. Zij zitten met een andere motivatie op de fiets dan wij.
We fietsen vandaag langs de Maas, door Namen en op een aantal voormalige treintrajecten. Er zijn veel fietsers onderweg, zo te zien vooral dagjesmensen. Stiekum verlaten we ondertussen ook het Franstalige deel van België. Nu komen door plaatsen met de mooiste namen, we zien Oplinter, Neerlinter en Linter. We fietsen door Fietsparadijs Limburg en komen uiteindelijk in Vlaams Brabant. In de Oranjestad Diest maken we een lusje over de kasseien van het Bagijnenhof.
Na 95 kilometer zetten we ons tentje op. Op de kaart zien we dat we al half België doorkruist zijn. 