Bali

Het is een beetje bewolkt en het waait als we op de fiets stappen. We zijn van plan westwaarts te gaan. We willen uit komen in de buurt van Tanah Lot, de tempel waar we op onze eerste fietsdag ook zijn geweest. We hebben de route zelf uitgezet, met zoveel mogelijk kleine weggetjes. Het programma GPSies is daarvoor heel makkelijk. Hoe klein de weggetjes echt zijn, is alleen niet duidelijk te zien. Dit leidt ertoe dat we de eerste 4 kilometer via kleine achterafpaadjes tussen de huizen door kringelen en zelfs een droge rivierbedding oversteken.

De route heeft ook langere stukken over wat grotere wegen. Dan valt het grote verschil met Lombok weer op. Het is hier echt veel drukker. Veel brommers, vrachtwagens en af en toe bussen vol toeristen. Als we die zien langs zoeven met airco en geblindeerde ramen dan zijn we, ondanks de geur van zweet die om ons heen hangt, gewoon blij dat we op de fiets zitten. Aan het eind van de dag resulteert een dagje met zoveel verkeer overigens in grijs water als we de fietsbroeken uitspoelen. Dan snap je ook dat sommige mensen met een mondkapje op rijden. Het fietsen schiet lekker op, de temperatuur wel meevalt. Al blijkt het toch weer 32 graden te zijn geweest.

Bali is ook echt het eiland van hindoes. Een ander straatbeeld dan de andere eilanden waar we zijn geweest. Zoveel huistempels van grijs met oranje stenen, zoveel heilige bomen en op zoveel plekken de geur van wierook. Het betekent ook dat we veel werkplaatsen langs de weg zien waar offertronen en ornamenten voor tempels worden gemaakt. Elders zien we mensen bloemen plukken voor offergaven. Dan ineens een stad waar het feest lijkt te zijn – of zou het er elke zondag zo mooi uitzien? De straten staan en hangen vol met bamboeversieringen. Het voelt als een ereboog om onderdoor te rijden. De aanleiding kennen we niet, ons sprookje is dat het is om de vulkanen in de buurt gunstig te stemmen…