‘Alle wegen leiden naar Rome’ is het gezegde. Dat klopt hier niet echt, we kunnen het beter vervangen door ‘alle fietsers fietsen Reitsma’s route naar Rome’. Tot nu toe zijn we er twee tegen gekomen die ook werkelijk naar Rome gaan, anderen waren op weg naar Verona, naar Augsburg en wij zelf dus naar Venetië. In dit deel van Duitsland, waar niet veel campings zijn, kom je elkaar gemakkelijk tegen op de camping. En in een klein dorp met Montagruhe tref je elkaar vervolgens ook in dat ene restaurant dat open is. Het werd een mooie avond. 
Reitsma is de maker van de route naar Rome en hij schijnt ‘m zelf ook nog regelmatig te fietsen. Een beetje perfectionist is hij wel, denken we. Toen we aankwamen op de camping en duidelijk werd welke route we fietsen, kregen we een kopietje van een verbetering van de route. Een stukje nieuw fietspad verving een eerder traject met een steile helling.
Het is trouwens wel heel prettig om de route te fietsen met Garmin, een soort TomTom voor fietsers. De ervaring van mensen die het alleen met de tekst uit het boekje doen is toch dat bij elke kruising discussie en zoeken is. Daarom had iemand gisteravond de suggestie dat we bij elke kruising een R plakken, op de manier waarop de Jacobschelpen naar Santiago wijzen.
Eigenwijs als we zijn, volgen we wel de route, maar kiezen we onze eigen overnachtingslocaties. We vonden de route voor vandaag aan de korte kant, 50 kilometer slechts, waarschijnlijk ingegeven omdat er een camping is en de volgende camping pas 70 kilometer verder ligt. We kozen dus een mooi klooster op 85 kilometer om te overnachten en gingen op weg. 
We starten langs de Kocher, daarna volgen we de Jagst. We blijven stroomopwaarts gaan. Kleiner dan dit worden de riviertjes niet. Nog steeds stroomt het water waar we langs fietsen naar de Noordzee. Langzaamaan komen we in de buurt van de waterscheiding. Het worden echte heuvels hier. Dat betekent dat we moeten klimmen. 
Het wordt steeds heuvelachtiger. Ook de dorpen veranderen langzaamaan, we zien steeds minder vakwerkhuizen en steeds meer huizen in pasteltint. En het is heet, om half 12 al 32 graden. Bij de koffie hakken we de knoop door, deze ketters gaan niet naar het klooster, het is vandaag té ver en té heet. We stoppen na 50 kilometer bij de camping die het routeboekje adviseert. Het is helder: Reitsma is right!