Ontbijt in een hotel is ontbijt met een buffet, ook in coronatijd. Praktisch gezien betekent dit mondkapje-op/mondkapje-af. Alle Duitsers lijken hier redelijk aan gewend. Alleen het andere Nederlandse stel naast ons is zoeken naar hun spatlap als ze nog een kopje koffie willen. 
We fietsen een bosrijk traject. Het is mooi. Het boekje omschrijft het als oerbos. Ik moet bekennen dat ik geen idee heb waar dat anders is als gewoon bos. Het trapt lekker door. We stoppen in een dorpje met een duizendjarige eik. Hij ziet er wat wankel uit. Het bordje eronder waarschuwt voor instortingsgevaar. De kerk ernaast is maar 800 jaar oud, en nog steeds in gebruik. 
Een dorp verderop willen we lunchen. Internet meldt deze maandag dat alleen bij Liberty een hamburger te krijgen is. Dat klopt niet, alleen de ijszaak is open. Dus wordt het een Aldi-lunch met Hollandse kaas op een bankje in het park. Gelukkig bakt de Aldi-bakker goed brood. 
Na de lunch stuiten we in het bos op twee Nederlandse fietssters. Ze zijn ook op weg naar Lübeck. Het is leuk een stukje samen te fietsen. We delen sterke verhalen over eerdere reizen. Dan buigen onze routes uit elkaar. Maar de wereld is niet zo groot. We treffen elkaar weer op de markt on Bremen. Zij zijn op weg naar hun hotel, wij gaan een wijntje drinken met uitzicht op de Bremer Stadsmuzikanten, en alle mensen die er net als wij een foto van maken. 