Csepreg – Sankt Andrä am Sicksee
We staan nog even te praten met de campingeigenaresse. Ze komt uit Boedapest. De eerste winter in dit kleine dorp vloog de eenzaamheid haar aan. De zomers vindt ze prima. Ze waarschuwt ons nog dat het heel heet wordt vandaag.
De route is niet zo spannend. We rijden over provinciale wegen. Het is grappig, ze zijn niet zo veel groter of zoveel drukker als de meeste wegen waar we over heen komen. Toch zijn ze minder interessant. Misschien is het ook het landschap, vlak en agrarisch. Nog steeds veel mais en soja. De beesten die dit alles op moeten eten hebben we niet gezien.
We rijden Hongarije uit. Het grensstation is vervallen en verlaten. Aan de Oostenrijkse kant worden we doorgezwaaid door twee meiden met een grote witte pet. Het is gek, Hongarije heeft de Forint en niet de Euro, maar we hebben geen echt geld gezien. Alles digitaal.
Met een klein rugwindje kunnen we in dit vlakke land lekker doortrappen. Maar het is heet, het water in de bidons is warm. We vragen ons af hoe lang we nog door zullen fietsen. Dan zien we een aankodiging van Zicksee camping. Dat klinkt als een middag aan het water. We checken in. Pas als we de deur uitlopen meldt de receptionist dat er geen water meer in het meer staat.
