Trappend over kleine wegen blijven we ons verwonderen. Kleine kinderen zetten grote ogen op als we voorbij fietsen. Ze wekken de indruk alsof we van Mars komen. Basisschoolleerlingen verdringen zich om ons heen als we stoppen. De meest brutalen proberen hun Engels uit, daar ligt nog wel wat ruimte voor verbetering. Wat opvalt is hoeveel kinderen er zijn. Indonesie is booming. Gelukkig zie je dat veel kinderen naar school gaan. Scholen staan echt in ieder gehucht.
Opvallend is ook de bouwwoede om houten (paal-)woningen te vervangen door stenen huizen. Economisch gaat het klaarblijkelijk met veel mensen goed.
Overal langs de weg staan verkiezingsborden. Veel wegen zijn ook versierd met de Indonesische vlag. Is het echt zo of slechts schijn: Veel verkiezingsborden en vlaggen gaan hand in hand met nieuw asfalt?