Als we wakker worden is het trekkersveldje al aardig leeg. De twee Britten staan hun vouwfietsjes nog te bepakken, de Fransen installeren de vlaggetjes op hun aanhanger, iedereen is in beweging. Alleen in het tentje naast ons, van een moeder met twee puberdochters, is nog roerloos. Wij pakken op ons gemak in en vertrekken zonder ontbijt, want dat is er niet te krijgen. Het wordt een zwerversontbijt voor de Lidl, met broodjes kaas en sinaasappelsap uit de fles. Nog even een foto bij de Donau en dan geht’s wieder loss. 
Ook vandaag zitten er wat stevige klimmetjes in, tot 12%. We trappen stevig door. Dat bordje met wegomleiding zien we uit een ooghoek, maar dat geldt niet voor ons. Denken we. Wel dus. We gaan niet terug. De eigenbedachte omleiding heeft eerst een flink gravelpad en daarna als bonus een lange geasfalteerde afdaling. 
Het wordt haast afgezaagd, maar ook hier volgt het fietspad een railroute. Wat op valt is de kwaliteit van het fietspad. Het asfalt is strak, en op punten waar je op moet letten liggen er kinderkopjes, eventueel met een extra bochtje. Dat rijdt stukken beter dan gedoe met hekjes dwars over de weg. Tempo maken lukt hier ook, de racefietser die achter me plakt vindt de snelheid ‘wie ein Rennwagen’. Maar wellicht zegt dat meer over hem.
Eindpunt van vandaag is Augsburg. We komen op tijd aan, we willen ook nog wat van de stad zien. We kijken op ons gemak, de basiliek van St. Ulrich en Afra, de Maximilianstrasse. Daar willen we ook graag even binnen kijken in het Schaezlerpaleis. Tijd genoeg lijkt ons, want het is open tot 5 uur. Maar hoewel het nog vóór half 5 is, kost het ons heel wat overredingskracht om naar binnen te mogen, want ze gaan écht om 5 uur dicht. Uiteindelijk mogen we toch naar binnen om de feestzaal te zien. Die schijnt erg bijzonder te zijn en zelfs Marie Antionette heeft er nog gedanst op weg naar haar huwelijk in Frankrijk.
We worden wat aangestoken door de stress en laten alle voorgaande kabinetten met barokke schilderkunst links liggen. Dan is daar de feestzaal. Het eerste dat we zien is de grote steiger voor restauratiewerkzaamheden in het midden. Maar goed, de zaal is mooi, echt rococo met veel pracht en praal en goud en glitter. Daarna wagen we ons ook nog even in het deel met middeleeuwse schilderijen, van oa Holbein. Het is ondertussen 16.40. Binnen enkele minuten komen er twee bewakers op ons af. Ze melden dat de politie vindt dat het museum klokslag 5 uur dicht moet en vragen ons meteen naar buiten te gaan. Bij de deur naar buiten worden we opgelucht uitgeleide gedaan door een dame die ons nog meldt dat we wel de tuin, een pareltje in de binnenstad, nog kunnen bezoeken. We mogen hier ten volle genieten van het bijzondere, originele ontwerp en van de kersen, die helaas nog niet rijp zijn. We hebben van dit aanbod geen gebruik gemaakt.
