Langs oude wegen loopt deze keer onze route. Dat zijn dan oude pelgrimswegen die naar Santiago gaan. Wij hebben het plan deze route tot aan de Pyreneen te volgen en dan zelf onze weg naar Bilbao te vinden. De route begint in Maastricht. Tot daar rijden we onze eigen oude bekende route. Vandaag het eerste deel, tot Zevenaar.
We worden uitgezwaaid door wat buren, de een benijdt ons een beetje, de ander ziet de lol van zo ver fietsen niet en de derde maakt foto’s. We rijden de straat uit en willen prompt allebei een andere kant uit. Garmin geeft uitsluitsel en we fietsen de stad uit.
De weg naar Wijhe is afgesloten in verband met werkzaamheden. Optimistisch als we zijn rijden we toch door. Het blijken collega’s te zijn die aan een stuw aan het werk zijn. Ze zien ons wel, maar herkennen me niet. Dat wordt dus toch omfietsen, een extra lus over een onverhard pad.
Na een lunch in stijl aan de oevers van de Ijssel in Deventer rijden we verder langs de Ijssel. Het is een mooi pad, met veel fietsers. Niet iedereen weet de weg. Een corpulente dame met een elektrische fiets staat te wachten tot haar man op zijn telefoon de route gevonden heeft. Als we langsfietsen horen we haar zeggen, laten we gewoon achter hun aan fietsen. We vragen ons af of Bilbao in hun plannen past.
Bij Zutphen rijden we langs een mooie opstelling van de Ijsselbiennale. Het laatste traject is niet zo spannend, met een breed fietspad langs de grote weg. Ons eindpunt profileert zich met ‘zin in Zevenaar’. Op de camping is dat niet te zien, we zijn de enige gasten.
