Wind

24 februari Santa Marta – Jibacoa

We rommelen met de route omdat onze navigatie-apps eruit liggen. Het keurige Cubakaartje in onze Garmins is als sneeuw voor de zon verdwenen en ook de app op de telefoon is niet toegankelijk. Mijn Strava doet het nog, die van Carry is geblokkeerd. We hadden wel gelezen dat GPS niet vanzelf gaat op Cuba, maar dit is toch onverwacht. We hebben wel alles in map-out staan. Wellicht niet ideaal, maar we kennen iemand die op basis van map-out naar Rome gefietst is, dus ons zal het hier ook wel lukken. Voor vandaag is de route niet het grootste probleem, want we volgen grotendeels de hoofdweg.

Vanuit onze straat draaien we de hoofdweg op en het is meteen duidelijk, het waait stevig. We hebben de wind vol op kop. Er is geen ontkomen aan. En eerlijk gezegd is de route niet spannend, we rijden langs de grote weg, met in het veld alleen wat ruige begroeiing en we hebben de zee niet in beeld. We zijn nog op zoek naar een fietsritme en ik vraag me af of het de hele vakantie niet spannender dan dit gaat worden. Dan rijden we een lusje buitenom, over een klein weggetje. Dat voelt al een stuk beter.

We stoppen in Matanzas. Borden langs de weg roemen de revolutionaire aard van de bewoners van deze stad en het belang van revolutionaire dromen. In het restaurant waar we lunchen hebben ze alleen rum en bier. Frisdrank moet speciaal gehaald worden. Als we om coca cola vragen melden ze dat er alleen nationale cola beschikbaar is.

Vanaf Matanzas gaan we stijgen. Dat is wel het voordeel als je geen route hebt, je hebt geen idee hoe lang de helling doorloopt. In dit geval vrij lang. Ondertussen is de lucht dicht getrokken en begint het te miezeren. Voor het klimmen is dat fijn. Het is jammer van het uitzicht als we boven komen. In de zon waren de weidse uitzichten over de heuvels vast fantastisch geweest. Nu zien we vooral mistige flarden. We zien steeds meer landbouw. We passeren de eerste suikerriet en velden vol bananen.

We vinden het spannend dat we geen idee hebben waar we vanavond slapen. Internet kan ons hier amper bij helpen. In de reisgids hadden we een hotel gevonden maar toen ik belde bleek de prijs €252 per persoon per nacht. Dat gaat we niet doen. Wat wel? We vinden bij aankomst nóg een hotel in Jibacoa. Dat is vol, melden ze bij de balie. Ze weten wel een casa particular, herkenbaar aan een heel bescheiden bordje. Gelukkig is hier nog plaats. En niet alleen dat, er is ook een terras waar we twee Canadese fietsers tegen komen.