Met moeite is de eigenaar van het hotel zijn bed uitgekomen. Het ontbijt dat hij maakt is karig, met thee en voorverpakte koekjes. Er is geen brood, zegt hij. Zelf neemt hij zijn eerste glas bier.
Vandaag is een dag van klimmen. We zijn allebei verkouden en het klimmen valt niet mee. Het is ploeteren en het gaat traag. Blijkbaar rijden we een bekend trainingsrondje want regelmatig komen ons racefietsers tegemoet. Tót we afslaan naar een klein weggetje, hier hebben we de wereld voor ons alleen. Dat heeft zeker te maken met de kwaliteit van het wegdek, alleen op de strook van de voormalige middenstreep is redelijk te fietsen. Maar de uitzichten zijn weids en fantastisch. Ergens hier rijden we via een achterdeurtje de Comunidad de Madrid binnen. De eerst volgende wijngaard meldt dat ze Viños de Madrid leveren.
Het laatste deel van de route is de weg wat groter. Het klimmen gaat nog steeds niet soepel, maar hier kun je ongeremd dalen. De laatste klim van vandaag is in het hotel. De fietsen gaan mee de trap op naar de kamer.
Chapeau hoor, met zulke temperaturen!!!!