19 februari Kayamkulam – Aleppuzha
Als we naar beneden komen horen we al gerommel in de keuken. De eigenaresse maakt een uitgebreid ontbijt voor ons met parottas, appams, kikkererwtencurry, kokoschutney, steam cake en bananen. Het is een prima basis om te fietsen, al vinden zij dat we te weinig eten. Straks vertrekt ze naar haar baan als social worker, 15 kilometer op de scooter. En oja, ze zit ook nog in de gemeenteraad.
We rijden het eerste stuk langs de kust. Het werk van de vissers zit er al op. Nu staan ze hun vangst uit de netten te plukken.
We draaien van de kust af, de Backwaters in. De Backwaters zijn een waternetwerk van brakwaterlagunes en meren die parallel lopen aan de kust. Alles staat door middel van natuurlijke en kunstmatige kanalen met elkaar in verbinding en wordt gevoed door 38 rivieren. Eigenlijk zijn het een soort WiedenWeerribben.
Het is makkelijk fietsen, mooi vlak, met veel bruggen en slootjes. We rijden met een lus langs de muur van een tempelcomplex, de Haripad Subramanya Swami tempel. We doen onze schoenen uit om even te kijken.
In mijn fietskleren sta ik te aarzelen maar iemand komt speciaal zeggen dat ik naar binnen mag. De muurschilderingen zijn fantastisch. Voor het binnenste deel van de tempel doe ik toch even een omslagdoek om. Aan de mensen om me heen is te voelen hoe belangrijk deze plek is.
We rijden verder door de rijstvelden. Het is groen en vlak, met een blauwe lucht met wat schapewolkjes. Een lekker briesje maakt het aangenaam fietsen.
Bij het bordje ‘the road ends here’ willen we verder met de boot. Het advies is om een privébootje te regelen. Er is geen boot te zien, maar bij een loket weten ze te melden dat de ferry er aan komt. De man met wie we aan de praat raken, breekt het gesprek af, hij moet aan het werk. Hij blijkt de kapitein van de boot.
De ferry is echt een waterbus, inclusief giechelende pubers en mensen met boodschappentassen. Het is een beetje alsof je over het Canal Grande in Venetië vaart. Al is deze vaporetto wat ouder en wat logger. We varen van links naar rechts over kanaal, aan beide oevers zijn haltes. We worden afgezet met instructies hoe we moeten overstappen. Het gaat heel soepel. Als we uitstappen in Alappuzha wordt de boot compleet stil gelegd zodat onze fietsen veilig van boord kunnen.
We rijden het laatste stukje naar ons hotel. Qua luxe kan het contrast met afgelopen nacht haast niet groter zijn. Maar vandaag zijn er regels en die staan niet toe dat de fiets het terrein op komt. Pas als Carry zegt dat de fietsen onze bagage zijn, mag het. Nu staan ze gewoon in de kamer.
