26 juli Lugo – Ferrara
We beginnen de dag met een rondje door Lugo. We passeren het 14e eeuws fort en rijden dwars door het pavaglione, een groot vierkant gebouw met een plein in het midden. Dan rijden we langs een kanaal de stad uit. Het is heerlijk weer. De buien van vannacht hebben de lucht schoongespoeld. Het landschap is vlak, het uitzicht weids. En een beetje eentonig, sorghum, zoet geurende klaver en af en toe een veld tomaten.
Rond Argenta rijden we een mooi onverhard pad op de dijk. Techneut als we zijn verbazen we ons over het formaat van de dijk, bij een klein riviertje en een wat groter kanaal. Ook verderop loopt het pad onverhard door. We missen bijna de afslag naar het asfalt, zo gedachtenloos fijn is het fietsen.
Als we verder rijden zien we steeds vaker boomgaarden. Fruitbomen met takken die buigen onder het fruit. Toch maakt het geheel geen welvarende indruk, meer een beeld van hard werkend de eindjes aan elkaar knopen. In de verte zien we voor de eerste keer de dolomieten.
In een gehucht gaan we lunchen. Op de deur wordt George Elliot geciteerd ‘niemand kan wijs zijn met een lege maag’. Dat is het hipste van de zaak. Binnen is het druk met mensen uit de buurt die komen voor het dagmenu van 15€, inclusief kwart liter wijn en koffie. Voor ons is het een toevalstreffer, al laten we de wijn nog even achterwege.
Het laatste stuk rijden we langs een slingerende oude arm van de Po. Hier valt op dat we alleen krekels horen bij boerderijen waar voldoende bomen staan. Daar zingen ze oorverdovend.
Langs de stadsmuur rijden we Ferrara binnen. We rijden onder een grote boog door het centrum in. Uitgaand van alle weerswaarschuwingen hebben we een hotel genomen. Voorlopig lijken alle buien Ferrara te vermijden.
