Het is bewolkt als we weg rijden. Niet zo mooi misschien, maar wel fijn om te fietsen. We rijden vandaag een verharde route, mooi breed asfalt met een strook voor wandelaars er naast. Er zijn niet zo veel auto’s op de weg. We delen de weg vooral met fietstaxi’s. Dit zijn ouderwetse herenfietsen zonder versnelling, die ingezet worden voor alle vormen van transport. Er kunnen passagiers achterop, de dames in amazonezit, maar ook grote zakken uien, cassave of houtskool. Je kunt het niet bedenken of het kan achterop de fiets. Tot een helling van 5 tot 6% wordt er getrapt, daarna wordt er geduwd. We zien elkaar. Er wordt naar ons gegrijnsd als we langs fietsen, wij steken een duim op als hun pak zwaar is.
Het lijkt of alle kinderen onderweg ons zien. Ze hangen in een boom en joelen muzungu. Ze komen aanrennen en roepen goodmorning. Ze rennen een stukje mee en beginnen over money. Ze giechelen wat af over zo’n muzungu op de fiets. Als je stopt en een foto maakt vinden ze het prachtig zichzelf te zien.
We fietsen met een flinke klim het jaar uit. Het is gek te bedenken dat het vandaag oudjaarsdag is. Het begint wat te regenen, ik schuil met wat mensen onder een afdak. Mijn fiets wordt uitgebreid bekeken en becommentarieerd. Ik bekijk de bagage van de fietstaxi, het blijkt 30 kilo levende konijnen te zijn. Nét voor de bui in alle hevigheid opnieuw losbarst zijn we bij ons hotel. We verbazen ons over het water dat aan alle kanten uit het muurtje onder de kerstboom komt. Even later vliegen de stenen eruit en loopt een grote modderstroom over de binnenplaats.
