Nog even rijden we in de ochtendspits dan worden de wegen rustiger. Eigenlijk verwacht ik dat we de hele dag over dit soort wegen gaan rijden. Maar we draaien van de weg af naar een Via Verde. Het pad loopt langs een rivier. Het is mooi groen en heerlijk rustig. Ik begin te dromen dat dit de Cicla Madrid is en dat we zo door kunnen rijden naar het Escorial. De realiteit is anders en voert ons steil omhoog via een onverhard pad. Het pad wint en ik moet lopen.
Van hier af rijden we verder over verharde achterafwegen. De route is simpel en goed. Het wordt vlakker maar nog steeds is de natuur ruig en mooi. Na twee weken fietsen voelt dit al haast als vanzelfsprekend. In de verte zien we de vier wolkenkrabbers van Madrid. Voorlopig laten we Madrid nog even voor wat het is.
Ook het laatste stukje van vandaag is onverhard. Het kan wel zijn dat we in de buurt van Madrid zijn, dit is nog platteland en hier lopen de koeien los over het pad. Het is nog even pittig sturen. Dan rijden we de bocht om en zien we aan de overkant van het dal de volle breedte van het Escorial.
