Net na zevenen zaten we op de fiets en hadden we de eerste helling van 16% al te pakken. En dat zou de hele dag niet anders worden. Lieve help, wat was het afzien, dan gingen we weer stevig omlaag, water over, en hup nog steviger weer omhoog. We hebben nog nooit zo vaak gelopen. Dus eerlijk gezegd hebben we nu niet alleen zware benen, maar ook zware armen van het duwen van de fiets. Maar het was absoluut de moeite waard, het was zo ongelooflijk mooi. 
Om half 8 fietsten we door de rijstvelden bij mooi strijklicht en genoten van de dauw op de sawa’s. Een half uurtje later wandelden we de meer dan 150 treden van Gunung Kawi naar beneden. In onze fietskleren, keurig met een sarong er omheen. Dit is een van de oudste tempels van Bali, met 10 candi uitgehakt in de rots. Mooi. En vooral de ligging, langs rijstvelden omlaag naar het tempelcomplex, aan alle kanten het overvloedig groen van de jungle. 
Verder fietsen bracht meer hellingen en daarmee ook meer mooie uitzichten. En irrigatiekanalen, waar de was gedaan werd en kinderen badderden. Alles over smalle redelijk goede weggetjes. Er reed af en toe een brommer en mensen groetten vriendelijk. De hoeveelheid huistempels blijft verbazingwekkend. Door een dorp fietsen geeft een aaneengesloten beeld van tuinmuren waar tempeltorentjes bovenuit steken en bij elke openstaande deur de vraag is wat er achter te zien is. 
Tussendoor nog ‘even’ in sarong op bezoek bij een tweede tempelcomplex, Pura Kehen. De fietsen achtergelaten bij een souvenirkraam. Een heel mooie entree en binnen in diverse mooi uitgesneden heiligdommen. 
Over het laatste deel van de route kunnen we alleen maar zeggen dat het een afwisseling was van ploeteren en genieten. Het heeft ons wel wat geleerd: Weet je wat Ganesha vraagt, we kregen wat we zochten, mooie routes zonder veel verkeer – want wie is gek genoeg om dit soort wegen als een doorgaande route te gebruiken? 
Het ziet er prachtig uit, en de herfst lijkt er ook nog ver weg 😉
Wat een gaaf beeld!