8 augustus, Mburo National Park
Vanochtend wandelen we met een ranger een rondje vanaf het camp. Het schijnt dat je niet eens het park in hoeft om van alles te zien. En dat klopt. We zien zo veel, het is fantastisch. Heel veel verschillende vogels, met de meest fantastische kleuren. We zien zoveel zebra’s dat het bijna gewoon wordt. We zien een jakhals.
We zien een heleboel pumba’s. Niemand noemt het beest nog warthog of wrattenzwijn, pumba zegt genoeg. Ze schijnen overigens echt zo’n geheugen te hebben als in de film. Als ze ergens voor vluchten, vergeten ze onderweg waarom.
Er lopen mangoesten. Dit zijn heel sociale beestjes. Als ze met zijn zessen een slang gedood hebben wordt die alleen gegeten als ze het beest werkelijk in zes stukken kunnen delen. Niets geen recht van de sterkste hier.
We lopen een heuveltje op als we de bodem voelen resoneren. Een groep langhoordkoeien passeert ons. Ze denderen door. Aan de brandmerken is te zien dat ze van de president zijn. Feitje over deze koeien, ze geven niet zo veel melk maar zijn heel resistent tegen lokale plagen. Nog voor we uitgepraat zijn volgt een tweede groep. Indrukwekkend.
We zien heel veel antilopen. Ons geheugen wordt weer eens opgefrist, antilope is de verzamelnaam, er zit veel verschillende soorten onder. We zien een groep elandantilopen, de grootste soort van allemaal.
We zien waterbokken, die net een maatje kleiner zijn en een grote groep impala’s. De bok is druk zijn hindes bij elkaar te houden. Ze springen zo hoog en elegant, het is fantastisch om te zien.
En natuurlijk is een van deze soorten specifiek voor hier, en kun je dat zien aan het achterwerk. Zoek zelf maar op welke dat is, wij zijn de pumba’s die het vergeten zijn.
