Lombok

Gisteravond hebben we Marijn en Lotte uitgezwaaid. Vanochtend zitten we weer op de fiets. Het is nog rustig in Kuta als we vertrekken, alle toeristen slapen nog. Ook vandaag begint met een flinke helling. We schrikken even als we halverwege ineens half-hard ‘going good’ naast ons horen. Twee lokale racefietsers, de tweede keer dat we racefietsers zien sinds we in Indonesië zijn. Ze zijn in vol ornaat, met zeem en klikpedalen, en hebben mooie lichte fietsen. Ze zijn trots op de zeven kilo die de fietsen wegen, met één hand op te tillen. Dat lukt ze niet met die van ons. ‘You’re strong’ roepen ze beiden na een poging. Zij gaan voor een rondje binnenland, wij zijn op weg naar de haven van Lembar.fullsizerender-120.jpgHet is relaxt en mooi fietsen. Kleine weggetjes. Het eerste stuk ligt het land om ons heen braak, met af en toe wat koeien die de oogstresten eten. Verderop is het geïrrigeerd en groen, met palmbomen, bananen, mais en her en der wat rijst. Dan ineens twee witte torentjes van de moskee, een plaatje dat zó past in de Efteling, in andere dorpen zien we mooie groene koepels. De weg glooit een beetje, het is niet zo warm. We fietsen lekker door. Af en toe priegelen we over een lokale markt, tussen de mensen, de brommers, de groenten en het fruit door. Er staan paardenkoetsjes te wachten, de belletjes rinkelen vrolijk. Mensen groeten ons en roepen ons na ‘good morning’, natuurlijk roepen we een reactie terug.29409104_unknown-1.jpgIn het volgende dorp is de klei blijkbaar erg goed. We komen langs steenbakkerijen en dakpanbakkerijen (bestaat dit woord?). We stoppen om te kijken en wat te kletsen. We zien twee mannen eerst de klei met water mengen. Ze scheppen het in een kruiwagen. Natuurlijk wordt Carry gevraagd om ook even te scheppen, lekker met zijn fietsschoenen in de modder. Vervolgens vormen de vrouwen stenen van de natte klei. Deze worden eerst in de zon gedroogd en vervolgens in een oven gebakken. Dat is een stapel kunstig gestapelde stenen waar vuur en as zó bij kunnen dat alle stenen gebakken worden. Als we weer vertrekken roept de man ons na ‘happy cycling!’. Nou, dat gaat vandaag zeker lukken.29408896_Unknown

Geef een reactie