Ons appartement zou geen ontbijt hebben, maar een briefje van de breakfast fairy wijst ons de weg naar een prima ontbijt (en verzoekt ons een fooi achter te laten voor het ontbijt van de volgende gasten).
Meteen de eerste kilometers gaan over een halfverhard fietspad, mooi in een natuurgebied, maar ook midden onder de lijn van landende vliegtuigen. Alle steltlopers in de buurt, nee geen idee welke soort, hebben er geen last van. Ik ben benieuwd of dat klopt met de theorie van vergunningverlenende ecologen.
Het natuurgebied gaat over in een golfbaan en nog een golfbaan en nog een. We worden ingehaald door een busje. Het stopt bij het volgende hotel, hier staat een groepje oudere mannen met golftassen klaar om opgehaald te worden. Bij ons worden de bouwvakkers zo naar hun werk gebracht, hier de golfers. Het valt op, het landschap lijkt speciaal ingericht op vrije tijd en senioren.
Deze keer fietsen we niet volgens een route van de Fietsvakantiewinkel of Europafietsers , maar een eigen gemaakte rondje, gebaseerd op de Ecovia Litoral do Algarve en de Eurovelo 1 langs de Atlantische kust. De toelichting op internet zag er veelbelovend uit. Gelukkig heeft Carry goede gpx bestanden gemaakt, want de aanduiding onderweg is niet zo super. De kwaliteit van de route varieert, delen langs de grote weg, maar ook grote stukken half verharde achterafweggetjes. Af en toe fietsen we dwars over een boulevard met veel hotels. We drinken koffie in Albufeira, in een rustig hoekje, met uitzicht op zee en een klassiek muziekje op de achtergrond.
We landen uiteindelijk in Portimão, in een groot hotel, vol toeristen met een meerdaags arrangement. Ik benijd hen niet, het hotel wordt juist gerenoveerd, en eigenlijk heeft iedereen de aandacht er net niet bij. Maar de plek is mooi, boven op de kliffen, met een fantastisch uitzicht en beneden een zandstrand.