21 juli Amelia – Bevagna
Vanochtend kunnen we pas vanaf 8 uur ontbijten. Voor die tijd hebben we onze fietsen al even vertroeteld, met wat extra lucht in de banden. Het ontbijt is echt Italiaans met wat kleine stukken brood, een beetje beleg en vijf soorten taart.
Het eerste stuk rijden we glooiend door de graanvelden. Het is fantastisch fietsen en de uitzichten passen bij wat je van Italië verwacht, gouden graan met af en toe wat groen ertussen.
Tot onze verbazing passeren we velden vol zonnebloemen. Het voelt alsof we per ongeluk een afslag naar Frankrijk genomen hebben. Alle bloemkoppen zijn naar de zon gericht. De bloemen op de velden rechts van ons lijken ons met de nek aan te kijken.
Voor koffie maken we een lusje in Acquasparta. Het dorp stelt niet veel voor, maar er is één mooi straatje met een piazza en een terrasje. En ze hebben goede koffie.
Vandaag hebben we één echte bult op het programma. Met 285 hoogtemeters moeten we echt even aan de bak. In de schaduw van een boom staan we nog even moed te verzamelen. Een Nederlandse auto stopt en de bestuurder vraagt of we hulp nodig hebben. Hij woont in de omgeving en is ook fietser. We praten lang genoeg om lekker af te koelen en vol goede moed te stijgen. Dat onze kant van de weg in de schaduw ligt helpt zeker mee.
Voordeel van een lange klim is de lange afdaling. Wat een feest, het uitzicht is mooi en in de wind koelen we heerlijk af.
Eindpunt van vandaag is Bevagna. Het is een mooi middeleeuws stadje, dat terug gaat tot de Romeinse tijd. We rijden onder de poort door de smalle straatjes in en het allerfijnst is dat het niet op een heuvel ligt.
