11 februari Madurai
Madurai is de stad van de tempels. Hoogtepunt is de Sri Meenakshi tempel, een 17e eeuws complex. We gaan er met de tuktuk heen. Het is grappig hoe anders we het verkeer beleven als we niet zelf rijden. Nu voelt het als een onmogelijke missie, tegelijk kriebelt het om het wel gewoon te doen.
Rond het Sri Meenaskshi complex ligt een grote muur. Er zijn vier gopurams, hoge torens waar je naar binnen kunt. Jammer alleen dat ze alle vier in de steigers staan. De steigers zijn van dunne houten stammen, bij elkaar gehouden met kokostouw. De constructie is gaaf, maar verhindert volledig het zicht op de 9 verdiepingen beelden van Hindu goden en duivels.
Het is rustig vandaag. Om de een of andere reden is het centrale deel van het complex, met de 8 andere gopurams met gouden daken, gesloten. We kunnen alleen in de buitenste ring. Binnenkomen is een avontuur op zich. Bij één loket moeten we onze schoenen inleveren, bij een ander onze telefoons. Nee, de telefoons mogen niet in een tasje, het tasje moet worden ingeleverd bij loket 3. En overal staan mensen te schreeuwen en te duwen. Gelukkig torenen we boven iedereen uit, anders zou ik het spaans benauwd krijgen.
Het hele complex is 6 hectare, dus het is een mooi rondje wandelen en er valt genoeg te zien. Er is een museum van 1000 pilaren, met veel godenbeelden en een mooi uitgelichte gang met beelden. De Indiërs die er zijn hebben offerandes van bloemen en brengen verf aan op hun voorhoofd.
Buiten het complex worden we meegenomen naar een curiosawinkel. Hier kunnen we vanaf het dak de gouden daken zien. Als we weer naar beneden lopen krijgen we ook alle handel te zien. We houden ons in, dit keer geen Indiaas tapijt, geen schilderijtjes, we beperken ons tot een koelkastmagneet.
We wandelen nog wat rond de tempel. De winkeltjes staan vol felgekleurde afbeeldingen van Hindugoden. Een groepje bedevaartgangers vraagt of we mee op de foto gaan. We zien wat andere tempels en we slenteren door kleine straatjes. In twee steegjes wordt alleen knoflook verkocht, meerdere soorten in grote zakken geuren ons tegemoet.
En natuurlijk drinken we nog een kopje thee op een straathoek.
